Bazı zamanlar var, dara düştüğünüz, zor durumda kaldığınız anlar. İşte o anlarda birilerine başvurma ihtiyacı duyarsınız. Onların eksiklikleri yitirildikleri zaman daha iyi anlaşılır. Bu durum en çok da, savaş dönemleri, darbeler sonrası ve faşist baskıcı otoriter rejimlerde olur. O kişiler aynı zamanda toplumun vicdanı ve güvencesidir. Yaşar Kemal, bunlardan biri hatta önde gelenlerindendi. Yaşar Kemal ile 1990 yıllarından, yitirdiğimiz güne kadar kesintisiz süren bir ilişkimiz vardı. Her ne denli hastane ziyaretlerimize haber vermeden gitmiş ve O'nun haberi olmamış olsa da… Yaşar Kemal'i 28 Şubat günü yitirdik. Aynı gün post modern darbenin 18.yıldönümüydü. Darbenin, yaşam ve toplum üzerindeki yıkıntıları unutturulmak istenilirken, aynı gün yaklaşık iki yıldır süren, demokratik çözüm ve barış sürecinin ortak bir açıklamaya taşınması gündeme oturdu. Ortak açıklama ile ileri sürülen 10 maddenin anlamı ve önemi üzerine yorumlar yapılırken, 14 Ocak’ta hastaneye kaldırılan Yaşar Kemal'in yaşamını yitirdiği haberi geldi. Yaşar Kemal, insan hakları ve özgürlük mücadelemizde her zaman yanımızda yer aldı. Darbe sonrası, kanalları kapatılan özgürlüklerin en önemlisi olan düşünce ve ifade özgürlüğü üzerindeki baskı ve yasaklara dikkat çekmek için, Düşünceye Özgürlük Yürüyüşü düzenledik. İstanbul’dan Ankara’ya düzenlenen yürüyüşün başında Yaşar Kemal ve Aziz Nesin yer aldılar. İHD'nin zor günlerinde her zaman Yaşar Kemal yanımızdaydı. Kuruluşumuzun ilk yıllarında kira, telefon, çalışanların ücretlerini ödemekte güçlük çekerken, yurtdışından aldığı yüz bin liralık ödülü derneğimize bağışladığını da eklemek gerekir. Derneğimizin, insan hakları yaklaşımı ve öncelikleri bilinir. Bu doğrultuda çaba gösteren ve katkıda bulunanlara, her yıl İnsan Hakları Evrensel Bildirgesi’nin BM’ce kabul ve ilan edilişinin yıldönümü olan 10 Aralık günü düzenlenen etkinliklerle İnsan Hakları Ödülü verilmiştir. Bu ödüllerden biri de Yaşar Kemal'e verilmiş ve rahatsızlığı nedeniyle katılamadığı törende, ödülünü onun adına gazeteci, yazar Mustafa Ekmekçi almıştı. İnsan Hakları, özgürlük ve barış yürüyüşümüzde hemen her zaman başvurduğumuz kişiler arasında olan Yaşar Kemal, Aziz Nesin ile Vedat Türkali ve birkaç kişi ile yapmak isteyip de ne yazık ki gerçekleştiremediğimiz önemli projelerimiz de olmuştur. Yaşar Kemal ile en son görüşmemiz, hasta ve siyasi mahpusların özgürlüğü için yurtiçinde ve dışında başlattığımız imza kampanyasında olmuştur. Yine her zaman olduğu gibi bizi heyecanla, ağız dolusu gülüşü, cesaret ve umut verişi ile karşılamıştı. İnce Memed ile başlayıp, Bir Ada Hikayesi ile biten Yaşar Kemal yolculuğunun sevinci ve öğreticiliği unutulmaz. Unutulmaz olan bir başka şey de yazdıklarında hep ezilen emekçi halkların dostluğudur. Bütün ötekileştirilmiş olanların sözü ve sesi olmasıdır. İşte Yaşar Kemal’i önemli ve unutulmaz kılan da budur. “Savaş yorgunu insanlar”, yeni bir dünya umudunun taşıyıcıları olanlar, Karınca Adası'nda ve her zaman aramızda olacaklar ve Yaşar Kemal ile birlikte yaşayacaklar.   İyi ki bu dünyadan geçtin Yaşar Abi...