Değerli okuyucularım, bu gün küçücük bir harcama ile ilgili yazmak istedim. Yani geçtiğimiz hafta Gaziantep’te yapılan bir mitingin masraflarını başka bir miting harcaması ile kıyaslamak istiyorum. Yorum ve karşılaştırma size ait olsun. Kentimizde geçtiğimiz yıl (2014)  1 Mayıs mitingi için kurulan mütevazı ses düzeni ve platform için sendikalar tam tamına 3.000. tl verdiler. Tabi bu ses düzeni ve kurulan kürsü kentimizde 7 Mart günü kurulan platformun yanında bir maket gibi kalırdı. Ben bugün böyle bir kürsünün kuruluş maliyetini sorup öğrenebilirdim aslında. Ama kentimizde bu kadar görkemli bir ses düzeni ve kürsü kurduracak babayiğit çıkamayacağından kesin ve doğru bir bilgi veremem, sizi yanıltabilirim diye araştırmadım. Siz karşılaştırın. Kentimizin bütün caddelerinde yer alan ilan panoları ve billboardlar için küçük bir fiyat araştırması yaptım. En az 50 billboard için anlaşıldığını, yerlerini kendilerinin tespit ettiğini ve her bir ilanın bir haftalık ücretinin 400. Tl olduğunu öğrendim. 7 Mart mitingi için sadece Gaziantep kent merkezinde yüzlerce pano kapatılmış ve yaklaşık iki hafta bu ilanlar kentimizi süslemişti. Her birinin bir haftalık ücreti 400 tl. olduğuna göre toplamının ne kadar edebileceğini siz hesaplayın. Yine bir vinç kiralama firmasından iki günlüğüne iki adet vinç kiralamak istediğimi söyleyerek telefonla fiyat aldım. Her bir vinçin bir günlük kirasının 600 tl olduğunu söylediler. Yani iki gün için her bir vinç için 1.200.tl talep ettiler. Şimdi siz 7 Mart günü Demokrasi meydanında yapılan mitingde kaç vinç olduğunu gözünüzün önüne getirin ve toplam kaç liraya kiralanmış olduklarını hesaplayın. Yağdanlık bir gazetenin manşetten verdiğine göre o gün demokrasi meydanında yüz binlerce kişi varmış. Ama ben gözlemledim yaklaşık 35- 40 bin kişi vardı. Abartmadan hesaplayalım 7 Mart günü dağıtılan kumanyaları ve soğuk su ve maden sularının ne kadar olabileceğini. Biz biraz insaflı davranalım ve bu kumanyalardan 20 bin kişinin nasiplendiğini var sayalım. 10 bir somun ekmek eder.  Her birinin içine 50 gram peynir, 50.gram domates ve 50 gram hıyar konulsa, toplam 1 ton peynir, domates ve hıyar kullanılmış olur. Yaklaşık her kumanya  1.20 kuruş tutar. Ceman  24 bin tl. Soğuk maden suyu pet şişe suları da   yaklaşık bu kadar para eder. Yani yeme içme faslı  için toplam 50-60 bin lira harcama yapılmış olur. Fazlası olur mu siz cevaplayın. Daha birde yakın civardan taşıma katılımcılar için tutulan otobüs, minibüs vs. araçların kirasını ekleyin. Ben bir gün önce gözümle gördüm, meydan süslenirken. On binlerce bayrak asılıyordu. (Ben gördüğü zaman binlercesi yerde sürünüyordu ya…) Bunlarında her birini 1 lira sayalım. Çıkacak rakamı siz tahmin edin lütfen.  Yani kümülatif olarak bir toplayın bakalım bu şaşaa gösterisinin masrafını. Eee. Kiminiz diyecek ki; koca Cumhurbaşbakan kentimize gelmiş, 80 küsur yerin temel atma törenine katılmış, bir fakültenin açılışını ve Kamil Ocak Stadyumunun yerine devasa bir camii yaptırma sözü almış. Bu kadarcık masrafta yapılmasın mı? Yapılsın canım kardeşim. Daha fazlası da yapılsın.  Seksen küsur temel atmış, daha fazlasını da atsın. (Ben bu kentte yaşıyorum ve 80 küsur eserin nerelere yapılacağını ve neler olduğunu görmedim, bilmiyorum. Bilen varsa listesini bize de yollasınlar yayınlayalım.) Bir fakülte açmış, daha çoğunu açsın. Bir camii yerine onlarcasının yapımı sözünü alsın. Ama bütün bunlar için yapılan masrafların nereden çıktığını da bilelim. Bir gün önceden kentimize gönderilen bürokratların ve memurların yollukları, taşıma kalabalıkların nakliye giderleri, reklam ve kumanya paraları, ses düzeni ve kürsü kurulum ücretleri, yerlerde sürüdükleri bayrakların bedeli hangi kalemden yapıldı. Daha sonrasında bol yıldızlı otellerde verilen yemeklerden ve buralara yapılan harcamalar konusunda inanınki tahmini bir rakam bile verecek bilgiye sahip değilim. Bu harcamalar Cumhurbaşkanlığı bütçesinden mi,  belediyelerin kasasından mı, yoksa hayırsever bir iş adamının cebinden mi yapıldı. Türkiye’nin en borçlu ili olan Gaziantep’in niye bu kadar borçlu olduğundan, son iki ay içinde kapanan fabrikalardan, işsiz kalan 21 bin işçiden tek kelime söz edilmeyen bu devasa bütçeli mitinglerin neye hizmet etmek için düzenlendiğini biraz düşünelim bakalım. Vee bu devşirme kalabalıklar ile yapılacak daha bir yığın miting olacağını da hesaba katın. Sırf haşmetli konuşsun, bir yerlere ve birilerine gözdağı versin, hala fiili başkanı olduğunu gördüğümüz AKePe’ ye oy istesin diye kaynağı açıklanmayan bunca harcamanın hesabı nasıl olsa bir gün sorulur. Ne demiş atalarımız: Keser döner, sap döner. Gün gelir hesap döner. NOT: geçen yazımızda iş kur’ a başvuru sayısını verecekken atlamışım. Sayı yaklaşık 5.000. kişi. Bunu da ancak en az son 3 yılı sigortalı olarak çalışanlar hak ediyor.