SAHİBİNDEN UZAK MEKTUPLAR...   Mektup-18   Ah Canözüm... Bu mektup işini bir hayli sevdim ben... Sanki karşına geçip, yüreğimden ne geliyorsa sana doğru, bir bir saydırıyorum... Sanki... Sanki gözlerinin içine baka baka ''Seni seviyorum..'' Diyorum... Ve duymadığını bildiğim halde, sanki yüreğinin dibindeymişim gibi avaz avaz sana susuyorum...   Ah Canözüm... Kaç kadının daha gözyaşları bulaşır yüreğime. Kaç gülüşü yaralı bırakırım..? Kaç kadeh rakıdan sonra, kokundan arınırım. Kaç cehennemden sonra, aşkından usanırım. Bilmiyorum...   Ama hiç bir tanrısal vaka zulamdaki sevdana zerre zarar veremez... Her bir saç telinde aşk yatan Leylalar bile senden bir adım öteye geçemez... Ve tüm bunlara sebep olan ilah bile, Nasıl bir belaya bulaştığını bilemez...   Ah Canözüm... Senden sonra kötü ve sığıntı bir adam oldum... Sana benzediğini sandığım huzur kırıntılarının, paramparça dehlizlerinde kayboldum... Şimdi sana benzeyenler bitti ve senin bir nefesin bile etmeyecek süslü püslü hatunlar baş gösteriyor... Ama inan bana hiçbiri bir saniyeme bile hükmedemeyecek kadar şiirden yoksun güzellikler büyütmüşler... Sadece alfabedeki bir kaç harften ibaretler... Ve senden kalan yaranın, tuzundan bile daha değersizler...   Ah Canözüm, gelip bir görsen beni... Layık olmadığım sevdalara bulaşıp ve bulaştığım her gönülde, bin bir ah ve pişmanlık bırakarak, dolu dizgin yokluğuna koşuyorum... İflah falan da olmam ben, biliyorum... Ve sanırım deliriyorum... Ah Canözüm... Bügüne kadar okuduğun bütün şiirleri bir kenara bırak... Ben seni, en derin şiirimin en gizli saklı cümlesinde, bildiğin bütün ''En'' lerden daha da fazla seviyorum...