Yeni teknolojinin yaşamımıza getirdiği güzel yeniliklerden bir tanesi, güzel şeyleri okuyabilme imkanımızı arttırmış olması bence. Yani sabah uyanıp şöyle bir maillerinize baktığınızda, telefonunuzu kurcaladığınızda zaman zaman gününüzü güzel etkileyebilecek farklı şeyler görüyorsunuz ve hafızanızda kalıyor gün boyu ne de olsa okuduklarınız. Hani bir güzel dua, bir güzel mısra, bir şiir ya da yüreğe dokunan. Kimi zaman sorgulama gereği duyuyor insan yaşadıklarını, yaptıklarını ve yapmakla görevli olduklarını. İç kırıklıklarını, sevincini, hüznünü ve kederini sorguluyor. İşte bunlara dair size tutulan bir ayna bir anda duygularınızı başka yerlere taşıyor anında. Okuyup yazdıklarınız yanınıza kar kalıyor belkide. Baharın kendini sımsıcak güneşi ve Mis kokulu yağmur damlalarıyla gösterdiği Nisan ayı hem enerjimizin hemde duygularımızın patlama ayı bence. Bazen neşe bazen hüzün aynı anda yaşanıyor bahar gelince. Tıpkı kalın giysileri çıkardığımız gibi kötü enerjiyi de çıkarıp atmak geliyor içimizden. Tabi yapabilene ne mutlu. Geçenlerde psikolog bir arkadaşla sohbet ederken enteresan birşeyler söyledi bana ve işinize yarayacağını düşünüp buraya taşımak istedim. Hani yaşadığımız süre içerisinde hayatımızın en kötü anı olarak bildiğimiz zamanlar vardır ya, işte onları tekrar her zerresiyle beraber düşünüp ve sonrada artık düşünmeye bir son vermek isteğiyle bir küçük kutuya hapsedip hiç ulaşamiyacağımız bir yere kapatmamızı söylüyor istemediğimiz olayları unutmak için. Bu yapılabilecek en güzel bilinç altı çalışmalarından birisiymiş dediğine bakılırsa. Beyin kötü bir fotoğrafı silmek için işte böyle bilinç altı oyunlara başvurmak zorunda kalabiliyor işte. Hayat dediğimiz şey de tam olarak bu değilmi zaten. At kötüyü eskiyi, zarar vereni, yıpratanı, Koy yerine tam da tersini. Başka türlü ayakta kalmak, sen olmak, kişiliğini unutmadan ve unutturmadan yaşamak hiç de kolay değil... Herkese rengarenk bir bahar ve sineksiz yazlar diliyorum, bu haftalıkta böyle geldi içimden!