Ayıplarla yaşamak:
Türkiye cumhuriyeti kuruluşundan beri hiç bir zaman ne sorunlarıyla, ne de ayıplarıyla yüzleşti!
Demokrasinin olmadığı yerde bu ikisi kaçınılmazdır ve cinayet mahalli her zaman olduğu gibi sadece kalabalık bir görüntü çizer ve oradan karili bulmak gibi bir şansınız yoktur!
Eğer demokrasi denilen şeffaflıktan uzaksanız, katil aramak gibi bir zahmetiniz olmaz. Demokrasisi olmayan bir zeminde iyiden başka her şey kapınızdadır ve bu zamanla alışkanlık yarattığı için ayıplarınız ve sorunlarınız kardeş olur, onları ayırmaya gücünüz yetmez!
Türkiye insan hakları noktasında ayıplı durumdadır. Gel gör ki bu ayıp nedense bize utanma duygusu vermediği gibi yüzümüzde kızarmıyor!
Son, Demirtaş kararı tamda budur. İlk günün başında onun serbest bırakılacağını sananların aksine, bu satırların yazarı “ hayal görüyorsunuz” dedi ve o gün, bu gündür yedi yıl geçmiş hala değişen bir şey yok!
Herkes biliyor ki bu siyasi bir karardır. Bu karar sadece iki dudak arasındadır, gerisi adalet ve hukukun cesaret edeceği bir mesele değildir ve acı olan da budur!
Hukuk ve adalet rotasından kayıp iki dudak arasındaki işarete kalmışsa devletin tanımını yeniden yapmaya gerek yok!
Kısacası adalet ve hukukun olmadığı bir yerde devlet aramak çok akıllı bir iş değildir!
Bu durumda bışluğa mafya, çete, uyuşturucu, sokak hesaplaşmaları devreye girer ki, son dönemlerde tam da bu manzaranın içindeyiz!
Peki, Demirtaş’ı serbest bırakırlar mı?
Yanıtı çok zor!
Çünkü ülkenin bu konuda uğrayacağı ağır hasarları hesaplamayan bir akıl var!
İşte o akıl, ülkeden çok kendi bireysel kazanım ve hırsını ön planda tutuyor!
Bir boyun eğdirme ve seçim işbirliğini zorlayacak bu aklı, bundan bir sonuç elde eder mi?
Demirtaş’ın boyun eğeceğini sanmıyorum ama seçim iş birliği noktasında aynı şeyi rahatlıkla söyleyemiyorum!
Siyaset, kazanımdır!
Kazanacaksanız bu zeminlerde her şey mübah görünür!
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.