.
Yıl 1980. Dışarıdan borç aldığı dolarları yoksul halka, emekçilere, gençlere ödetmek için 24 Ocak kararlarını alan ve uygulayan iktidar. Anayasa’nın verdiği güçle buna direnen işçi örgütleri, üniversiteliler, emekçiler. Sokakta öldürülen gençler, işçi önderleri. Evlerinde boğazlanan ilerici gençler. Evleri, iş yerleri yakılan solcular, sağcılar. Kafasız faşistleri tetikleyip ülkede mezhep, ırk savaşı başlatma programlarını uygulayan batılı ajanlar, gizli servisler. Birbirlerinin gölgelerine kurşun sıkan, “3 sizden, 3 bizden” sözüyle ülkenin intikam tarihini özetleyen, şapkalı, bıyıklı siyasetçiler. Devlet damgalı aynı silahla öldürülen sağdan, soldan gençler. Gençlerin arasına sızmış devlet maaşlı provokatörler. Maraş’ta, Çorum’da işaretlenen evler, toplu katliamlar. Ve 12 Eylül 1980 sabahı. Bir gün önce ülke kan gölü iken, insanlar sokağa çıkamazken, silahlı çeteler çocukları bile öldürürken, gazete binaları basılıp yakılırken, üniversiteler kapalıyken bir gecede amaca ulaşılmış olmanın gücüyle basılan düğme. Bıçak gibi kesilen olaylar. Ve iktidarları ABD’de planlanmış “Bizim çocuklar”. Rafa kalkan Anayasa. Kapitalizmin bu acımasız paylaşım planına karşı çıkan, direnmesi muhtemel tüm örgütlü kesimlere saldırılar, yargısız infazlar, intikam işkenceleri. Yıl 2015. Yapılan seçimler ve kaybedilen iktidar. Hemen ardından başlayan hükümet kurarmış gibi yapma oyunları. Ve patlayan silahlar. Basılan evler, köyler, sokaklar. Batı mermisi ile katledilen resmi, sivil gençler. Yine aptal faşistlerin arasına karışmış akıllı provokatörler, gizli servisler, ajanlar. Yakılan parti binaları, basılan işyerleri, öldürülen kadınlar, çocuklar, erkekler. Evlerde çürüyen öldürülmüş genç bedenler. İktidar için gözünü kan bürümüş, cahil ve hırslı liderler. 2 Kasım’dan önce durduramazsak, tekerrür eden bir tarih.
