Biçok kimse tutmadığı sözler veriyor birilerine, ister sevdiği olsun ister eşi dostu, fark etmiyor. Zaten onun için tutamadığı yerine getiremediği sözlerden ötürü karşısındakinin ne düşündüğünün kendisi içinde bir önemi yok...
**
Empatiye ne oldu peki?
Söylemesi kolay ama yapması güç.
Neden güç biliyor musunuz?
Kendimizi sorgulamak, sorgulaya bilmek!
Bunu başaranlar sözlerini tutabiliyor. Eğer güzel yaşayacaksak, güvenilir bir insan olmanın kaynağı empatidir de ondan. Etkili iletişimin özü de empati dir.
İşte tam da burada iletişim halindeyken ağzımızdan çıkan sözlere çok dikkat etmeliyiz, sözleri söylerken yalana dolana, sırf işi bitirmek için bile olsa, gerek duymadan söz verilmeli karşısındakine.
Tutamayacağın Sözü verme kardeşim! Öyle ulu orta yerde ağzından çıkanı kulağın duyuyor mu senin, neden bahsediyorsun? Yapamam yapamayacağın bir şey için hem kendine hem de karşındakine neden yalan yere söz veriyorsun?
Gözümün içine baka baka maval anlatma, buna gerek yok! Yapamayacağın, gücünün yetmeyeceği, gelemeyeceğin yere, söz verdiğin saatte orada olamayacağın için "SÖZ" verme! Verme ki üzülmesin sevdiklerin.
Kaybetme yesin onurunu haysiyetini, net ol dürüst ol. " Ya olduğun gibi ya göründüğün gibi ol." diyen alimi yani Mevlanayı hiç bilmez misin? Hiç duymaz mısın? Acı da olsa doğruyu söylemekten doğru sözü vermekten asla vazgeçmeyin.
Bu da benim size köşe "söz"üm olsun...YENİ ÇİZGİ