.
İki yıl önce büyük bir törenle açılan, Güneykent mahallesindeki Şahinbey Köy Pazarı, köy pazarı olma özelliğini kaybetmesi nedeniyle büyük bir müşteri kaybı yaşıyor. İlk açıldığı günlerde basında şöyle bir haber çıkmıştı; “Şahinbey Köy Pazarında hem yaz hem de kış aylarında köylü vatandaşların ürettikleri ürünleri doğrudan halka satış imkânı bulduğunu kaydeden Başkan Tahmazoğlu, “Bu pazarımız hem yöresel ürün pazarı, hem köy pazarı, hem de hanım kardeşlerimizin ürettiği yiyecekleri satabilecekleri bir pazardır. Köylü vatandaşlarımız köyde ürettikleri meyve, sebze, kırmızıbiber, üzüm, sumak, yaprak, nar pekmezi, zeytinyağı, kayısı, muska ve bastık gibi ürünlerini satıyor. Herhangi bir ücret almıyoruz”(1) .Başlangıçta köylüler ürünlerini getirip satar iken, sonradan, olay halden meyve-sebze getirip satmaya dönmüş. Köy yumurtası diye normal yumurta satılmaya başlanmış. Belediyenin köylü üretici olmayan satıcılara yer verdiği, köyden gelmeyen, halden alınan ürünlerin satılmasına göz yumduğu söyleniyor. Sonuçta iyi niyetlerle başlanan girişim iki yıl içinde şekil değiştirmiş, özelliği tamamen kaybolma noktasına gelmiş. Aslında böyle bir durumun yaşanacağı baştan belliydi. 12 Eylül 1980 faşist darbesinin yaptığı işlerden birisi de köy kooperatifçiliğini bitirmek olmuştur. En büyük kooperatif örgütü KÖY-KOOP kapatılıp, yöneticileri hapse atılmıştı. Çocukluğumuzda özendirilen kooperatifçilik anlayışı tu kaka ilan edildi. Daha sonra taban fiyat politikasının terk edilmesi, tarımsal üretime her türlü desteğin kaldırılması, tarımı bitme noktasına getirdi. Köyler boşalması, tarım alanlarına, sanayi tesisi ve konut yapımı da tarımsal üretimi daha da düşürdü. Gaziantep’te de bu değişimi görüyoruz. Nohut, Mercimek, Üzüm üretimi iyice azaldı. Sof domatesi üretimi yıllar geçtikçe azalıyor.Üretici köylü örgütsüz bırakıldı. Öte yandan tüketici olarak bizler de örgütsüz durumdayız. Yine 12 Eylül öncesi pek çok emekçi örgütünün, sendikaların tüketim kooperatifleri vardı. Belediyeler de bu durumdan vazife çıkararak “Tanzim Satış Mağazaları” açmıştı. TANSAŞ, adı İzmir’deki bu mağazanın adından kalmadır. 12 Eylül ve devamı Özalizm sürecinde bu mağazalar kapatıldı. Yani hem üretici, hem de tüketici örgütsüz hale getirildi. Şahinbey Köy Pazarı’na mahalleli de sahip çıkamamış. Çünkü artık vatandaş da böyle bilinç yok. Kendimize sunulan kamusal bir hizmetin sürekli olması gerektiğinin, farkında değiliz. Bu şehirde bir belediye yönetimi var ise, bu hizmeti sürdürmek onların görevi. Bir kamusal görev yapılırken, vatandaşlar arasında ayrım yapılamaz, “şu adam bizim partiye yakın ona şu ayrıcalığı tanıyalım, birkaç kuruş kazansın denemez”.Şahinbey Köy Pazarı kapanmamalıdır. Köy pazarı özelliğini tekrar kazanmalıdır. Şahinbey Belediye Başkanı, Köy pazarı açılırken yaptığı konuşmadaki gibi pazarı korumak zorundadır. Bu saatten sonra “O zaman öyle konuştuk, ama düzen böyleymiş” denemez. Bizler de vatandaş olarak, üreticiden doğrudan ürün almak istiyorsak, pazara ve orada satış yapan üretici köylüye sahip çıkmalıyız.
