.
Yerel seçimin yarattığı aylardır süren belirsizlik, gerginlik, heyecan sonuçların belli olmasıyla azaldı. Hafta ortasından itibaren artık yeni bir süreç ülkenin gündemine oturmaya başladı . Ağustos ayında yapılacak olan Cumhurbaşkanlığı seçimleri giderek artan bir biçimde siyasal hayatımızda yeni bir heyecan ,gerginlik kaynağı olacaktır.Recep Tayyip Erdoğan mı Abdullah Gül mü AKP’nin adayı olacak bunu yakın zamanda göreceğiz.Muhalefet de kendi adayları ile mi yoksa ortak uzlaşılmış bir adayla mı halkın önüne çıkacak bu da aynı süreçte belli olacak.Yerel seçimlerin bitiminden birkaç gün sonra Cumhurbaşkanlığı seçimlerini konuşmaya başlayan ülke , Ağustos’taki seçimden sonra da artık genel seçim hazırlıklarını başlayacak ve gündemine alacaktır.Şurası bir gerçek ki bu kadar yakın zaman diliminde yapılan seçimlerin sonuçları bir sonrakinin sonucuna mutlak etkileyici olacaktır.Sonuçlardan çıkarımlarda bulunmak , doğru değerlendirmeler ortaya koyabilmek sonra gelecek seçimler için seçmene ulaşabilmek siyasi partiler için olmazsa olmazdır .Sol – Sosyal demokrat , seçmen birkaç koalisyon dışında son altmış yılda iktidarı göremedi. 1961 ve 70 li yıllardaki iki seçim dışında yüzde otuzu geçemedi.Bireysel özgürlükleri , demokratlığı savunmak , düşüncenin önündeki engellere , etnik ,dinsel ,mezhepsel ayrımcılığa karşı çıkmak ,savaşım vermek Solun –Sosyal demokratlığın en temel ideolojisidir.Son on iki yıllık AKP döneminde ülke;Kürt –Türk,Alevi – Sünni,Laik – İnançlı ayrımcılığı ,kutuplaştırmasını en derin biçimde yaşıyor .Hem de küçücük bebelerin kazayla ölümlerinde bile mide bulandırıcı biçimde üzüntülerini paylaşamaya varan biçimde.İnsanlar ,yurttaşlar biz ne hale geldik diye sormadan,sorgulamadan taraf oluyorlar .Siyasetin önemli bir bölümü bu ayrımdan beslenerek yol alıyor .Peki ya ideolojisinin odağında insan , emek , özgürlükler , haklar , her türlü dini , etnik farklılıkları reddetmek olan Sosyal Demokrat bir parti olan CHP bu denli keskinleşmenin olduğu bir ülkede neden birinci parti olamıyor ?CHP iktidarın gündemini takip eden, bağlı olan paralellikten uzaklaşmalı .Özgürlüklerden ,demokrasiden yana olan tarafını öne çıkararak Gezi ruhunun da , işçi sınıfının arasında ,köylünün tarlasında ,Güney Doğu’nun yoksulluğunda olabilmenin yolunu bulmalıdır.
