Vicdan kendimize ve olaylara bakış açımızdır. Öyle ya. Dikkat et'de o açının yönü değişmesin. Alimallah konunun önemi ve büyüklüğü gevşekçe birbirine bağlı bir pamuk ipliğine dönüşüvermesin.Elbet seninde vardır vicdan yaran unutamazsın, unutturmaz sana kendini hiç olmadık yerde hatırlatır kanar, acır, acıtır. Sessizlikle ve huzursuzlukla bölüşüp katık edersin önüne.Ne yapsan olmuyor değil mi? Vicdan azabı uykularını bölüyor. Kor gibi, ateş gibi, cehennem gibi sarıyor bedenini. Yüreğini sızlatıyor. Kendine yalancı çıkıyorsun. Aynalar gözlerinin içine baka baka seninle dalga geçiyor. Bile isteye yanlışa koşarak gidişini seyrediyor bir çift göz. Evine, arabana, şehre sığamıyorsun. Yediğinden içtiğin su'dan tat alamaz hale geliyorsun, yattığın yatak o yumuşacık yastık diken oluyor adeta. Sevdiklerinin gözlerinden gözünü kaçırırdın evvelden şimdilerde taşlaşmışsın gıbta dahi etmiyorsun. Önüne serersin sakladığın tüm doğrularını günahlarını, koyulursun hilesiz bir vicdan muhasebesi yapmaya. Terazinin bir yanı ağır basıyor. Pişmanlıklarla, keşkelerle dolup taşmış.Yaşamın eskisi gibi olmuyor tabi ki, artık o masum çocuk değilsin. Çünkü canın yandıkça keder peşini bırakmadıkça vicdanını kaybediyorsun. Vicdanın sesini duymuyorsun yada duymak istemiyorsun. Yüzleşmek canını acıtacak belli ki. İnancını uçurumun kenarından gözünü kırpmadan itiveriyorsun boşluğa. Katılaştıkça başkalaşıyorsun. Duygularını birbirine karıştırıyorsun artık. Doğruyu bulmakta zorluk çeker hale geldin farkında değilmisin?Çiçek vermez hayatın! vicdan, saygı, sevgi, merhamet, empati, yardımseverlik duygularını kullanmadığın müddetçe. Çıkarsan diyorum artık sakladığın yerden o vicdanını küf tutmuştur. Ha! unutmadan vicdan yarası elbet kötüdür lakin; gelişmemize büyük destekçi, farkındalığımızın artmasına yol göstericidir.Vicdan lafla değil hal ve hareketlerle can bulur bedenlerde.
Leke
.