Kamila ile Cihan

SUYA DAMLALAR/FEVKamila ile Cihan Hiçbir düğünde herhalde konuklar, Kamila ile Cihan’ın düğününde olduğu kadar çok eğlenmemişlerdir. Hani ne derler, düğünde damat oynarsa o yıl bolluk olurmuş ya…Bu yıl da bolluk olacağı kesin. Çünkü Cihan olabildiğince oynadı düğününde. Sadece damat mı? Gelin Kamila hanım da ondan geri kalmadı.Kamila bir Azerbaycan kızı. Cihan ise bir TC delikanlısı. Ülkemizin başı, tüm komşularımızla aramızı nane molla ettiği şu son yıllarda, sanırım Cihan işi kökten çözümlemek için bir Azerbaycan kızına gönül vermiş.Onu nikâh bağıyla bağlayıp iki ülke arasındaki dostluğu perçinlemek istemiş. Şu Cihan’a bakın hele, gitmiş Azerbaycan’ın en güzel kızını seçmiş kendine eş olarak da...Düğünü güzelleştiren sadece Günenç ve Ayan aileleri değildi. Kamila’nın Azerbaycan’dan gelen arkadaşları da sahneyi boş bırakmadı, Azerbaycan’ın ulusal oyunlarıyla.Hele nikâh memuru hanım bir candı ki, sormayın gitsin. Filmlerde bile rastlayamadığımız güzel sözlerle süsledi töreni.Nikah memuru hanım bu güzellikleri yapacak da gelinle damat ondan geri mi kalacak? Memur hanım, geline sordu:“Abdullah ile Yıldız oğlu Cihan’ı kendine eş olarak kabul ediyor musun?Yanıt: “Kabul ediyrem!”Nikah memuru hanım bu kez damada sordu:“…Kamila'yı kendine eş kabul ederek, onu ömür boyu mutlu etmeye söz veriyor musun?”Yanıtın cevabı:“Söz verirem!”Bu beklenmeyen ağızdaki yanıt konukları çok mutlu etti. Kahkahalar Mersin semalarında çın çın çınladı.Nikah şahitleri de onlardan geri kalmadı. Onlar da Azerbaycan ağzıyla onayladılar bu evliliği:“Tanıklık ediyrem…”Mutluluğun doruğa ulaştığı bu düğünde, Azerbaycanlı konuklar da TC’li ev sahipleri de birbirlerine taş çıkartırcasına oynadılar Azerbaycan oyunlarını.Mutluluğun doruğa ulaştığı 200 kişilik kır düğününde, korkarım bir tek benim keyfim yerinde değildi. Zira o anda Kilis’e bir İşit füzesi daha düştüğü ve Kilisli bir yurttaşımızın daha can verdiği, buna karşılık hükümetin acizden başka bir şey gösteremediği geliyor aklıma.O kadar olsa neyse. Aynı gün mecliste milletvekilliği dokunulmazlığı kaldırılanların arasına iktidar tarafından muhalefet liderlerinin de dahil edildiği gerçeği mutsuzluğumu pekiştiriyor.Bundan sonra artık yiğit mi ki aleyhine bir tek laf eylesin bunlar Aksaraydaki uzun adam hakkında. Soluğu derhal kodeste alması işten bile değildir.Kovalıyorum aklımdan bu kötü düşünceleri. Kendi düğünümü anımsıyorum. Sanki damat ben değilmişim de evimizdeki herkesmiş gibi evin kapısını kilitleyip düğüne koşmuş bizimkiler.Oysa benim eve girip damatlıklarımı giyinmem gerek. Kapı kilitliyse nasıl girersin içeriye? Çaresiz düz duvara tırmanacaksın.Birinci kata ulaşabilirsem sorun kalmayacak. Ne var ki o anda nereden çıktıysa bir gece bekçisi asılıyor ayaklarıma. Ben kendimi yukarıya ittikçe o beni aşağıya çekiyor.Sonunda kazanan bekçi oluyor. Aşağıdayım artık. İçeriye girmeyi başaramamışım. Neyse ki bekçi tanıdık çıktı. “İh, sen miydin Feyzi ağa,” dedi. “Benim” dedim ağlamamaya çalışarak.“Niye tırmanıyon ki bu duvara?” Meseleyi anlatınca gülmeye başlıyor.“Eyleyse baş şeyle omzuma da eyle tırman.”Bekçinin omzuna basarak duvarı ayşıyorum, içeriye girip damatlıklarımı giyebiliyorum.Bu kez düşüncelerim beni alıp kızım Doğa’nın nikâhına götürüyor. Evimiz caddenin bir tarafında, nikâh dairesi öbür tarafta.Doğa’cığıma da ne güzel yakışmış gelinlik. Koluna giriyorum, Hıristiyanların düğünlerinde olduğu gibi gelini damada götürüyorum.Yolumuzu bir yürüyüş kolu kesiyor. İşçiler hak arama yürüyüşünde. Aralarında bir gelin görmek mutlu ediyor onları. Moral veriyor kendilerine. Gelini alkışlıyorlar. Yol veriyorlar geçmemiz için bize.Ah, böylesine hain, böylesine düzeysiz çıkacağını bilebilseydin bu güzel gelini götürür müydüm o meymenetsiz damada…Anımsamalarla bütünleşen şu güzel düğünde her şeye karşın güzel gelin Kamila ile yeğenim olan yakışıklı damadın dudaklarından, bakışlarından akan mutluluğa katılıyor, “Bir yastıkça kocamalarını” diliyorum.Sadece onların değil, Azerbaycan ile TC’nin dostluklarının da kaim olmasını diliyorum bu ara.