.
Mart ayında yerel seçimler , peşinden aynı yılın Ağustos ayında ise Cumhurbaşkanlığı seçimleri , 2014 seçim açısından da olağan üstü bir yıldı.Her ikisinde de iktidar istediği sonucu aldı .Hem yereldeki iktidarlıklarını sürdürdüler hem de partilerinden ikinci bir Cumhurbaşkanı çıkardılar .Lideri ise daha güçlü bir hale geldi ve ayrıca da bu ülkede bir siyasetçinin ulaşacağı en üst noktaya da sahip oldu .Şimdi ise bu noktada Cumhurbaşkanlığı yetkilerini az veya yetersiz buluyor.“ Bu biçimi ile yetmez daha fazlasının olmasını “ istiyor ,Bunun için de “ Başkanlık sistemini öneriyor ve ben olmalıyım “ diyor .Miting meydanında ,televizyon ekranlarında canlı yayında halktan ,Açık açık ,hiç çekinmeden ,taraf –tarafsızlık kaygısı duymadan , ettiği yemini düşünmeden hangi makamda olduğunu bilerek ,“ Bunlarla uğraşmaya gerek yok “ dillendirilerek ,Yeni Anayasa yapmak için ve buradan Başkanlık sistemine ulaşmak, arkasından da Yeni Türkiye ‘yi yaratmak , hatta çözüm sürecini mutlu sonla ! bitirmek için ,Seçmenden Haziran ayında yine ‘millet iradesi için’ 400 vekil ve gümbür gümbür iktidarda olan parti istiyor ve ;Verin bu iş bitsin diye sesleniyor .Erdoğan 400 vekil istediğine göre herhalde kafasında AKP ‘nin yüzde elliden fazla oy alacağı inancı, belki de hesabı yatıyordur. Sonuçta girdiği tüm seçimleri kazanan bir lider o .O 400 vekil isteğini açık açık hiç çekinmeden cesurca! dile getirdi .Oysa kabinenin en önemli bakanı ,ağabeyi ise ;
“Ben konuşma süresince karşısındaydım, birbirimize çok yakındık ve çok büyük bir dikkatle takip ettim. Yani hangi partiye 400 milletvekili verilmesi gerektiğini söylemedi inanın. Parti ismi de telaffuz etmedi. Yani gönüllerden geçen faraza Ak Parti ise Ak bile demedi''. Diyor.Tarafsız olması gereken siyasetçi gibi davranıyor , siyasetçi olan da tarafsızmış gibi yapıyor milleti ‘ti ye ‘ alıyor .Ne ilginç bir ülke değil mi ?Kaygı duyması gerekenler kaygı duymadığı ,yaşananlar normalmiş gibi yaptığı sürece onlar da böyle yapmaya devam edecektir.
